vrijdag 3 september 2010

Marrakech, Altas gebergte en Casablanca (deel II).


Voor dit bezoek willen we ons er niet vlug vanaf maken door een kort verhaaltje neer te pennen. We hebben enorm veel gezien en dat alles heeft veel indruk op ons gemaakt en.
Maandagochtend zijn we samen met Walter en Emmy ( sy Calamares) naar Marrakech gereden voor een bezoek van 2 dagen. In eerste instantie vroegen ze of we meereden naar Casablanca. Doordat onze plannen veranderden door donderdag naar Nederland te vliegen vanuit Casablanca, werd voorgesteld dat Walter en Emmy ons donderdag naar het vliegveld wilden brengen met vooraf een bezoek aan Casablanca. Vandaar dat we alsnog besloten naar Marrakech te rijden.

 De weg naar Marrakech is een tolweg en perfect onderhouden. Zo goed dat Walter te hard reed en werd staande gehouden voor een snelheidsovertreding van 136 km/uur. Hij kreeg een boete van 800 dirham ( ongeveer € 80) die hij weigerde te betalen. Nou oké………. 400 dirham dan? Daarmee ging Walter akkoord en reden we verder. Bij aankomst in Marrakech hebben we eerst een hotel gezocht. Een leuk hotel met zwembad en ontbijt tegen het centrum……… en dat voor 500 dirham.

We kwamen later in de middag aan en het was nog 44 graden, een ongekende hitte voor ons, maar het kan daar oplopen tot 52 graden! Eerst hebben we maar geslapen op de kamer en rond 8 uur zijn we de stad ingetrokken. Bij aankomst was er een gebed bezig in de ………… Een moskee met 30.000 plaatsen binnen en buiten was het tjokvol met moslims. Indrukwekkend te zien en te horen.
Hierna liepen we naar het ‘plein des doods’ waar tot de 19e eeuw per dag ongeveer 45 misdadigers werden onthoofd. De hoofden werden nadien op de stadsmuren geplaatst. Nu is het daar een groot volksvermaak. Er wordt muziek gemaakt, gedanst, gegokt en dit samen met de enorm vele bedelaars. Overal waar je loopt wordt je aangeklampt en om geld gevraagd, dit door kinderen van rond de 4 jaar tot en met bejaarden. Deze mensen zijn echt straatarm! Verder op het plein heb je buitenlucht- restaurantjes waar je heerlijk kunt eten. Ook hier lopen bedelaars rond, eigenlijk meer schooiers. Ze zijn brutaal en als je niet direct bent blijven ze gewoon naast je staan. Bij Erik niet dus en kozen ze eieren voor hun geld. Achter ons zat een gezin met hun dochter te eten. Zij waren te braaf en stuurden de bedelaars niet direct weg. Na het eten stonden er nog resten eten op tafel en voordat ze af konden rekenen stormden 3 volwassen mensen op de tafel af, graaiden het eten weg en liepen hard weg. Het meisje schrok hier zo erg van dat ze begon te huilen. De bedelaars kan je het niet kwalijk nemen want ze hebben niks te verliezen. Toeristen geven geld of eten zodat het voor de bedelaars vanzelfsprekend gaat worden iets te ontvangen. Ergens kunnen we nu wel begrijpen waarom Marokkanen, die in deze erbarmelijke situatie verkeren en naar Nederland afreizen, zich zo gedragen. Later zijn we de soeks ingegaan welke aan het plein ligt. Enorm veel winkeltjes, de ene nog mooier dan de ander opgesmukt. Bij elk winkeltje wordt je uitgenodigd even te kijken. Hier zijn we niet op ingegaan, anders heb je jaren nodig hier rond te lopen.

De volgende dag wilden we te voet Marrakech verder bekijken, maar we werden aangesproken door een supervriendelijke bediende van het hotel. We konden om half 10 met een bus meerijden en attracties bekijken. Nou, dat leek ons wel iets want we waren te onbekend in Marrakech. Zo gezegd zo gedaan werden we opgehaald en werden we met z’n vieren op verschillende plaatsen afgezet. Bij de tuinen van Yves St. Laurent, bij tombes van vooraanstaande Berbers en een mausoleum 'Zaouia van Sidi ben Slimane'.
Voor een kleine toelage wilde Yoenes ons wel naar een Berberhuis brengen waar we ook iets konden eten. Ondanks dat het Ramadan is. Achteraf een zeer goede keuze, want het huisje lag in het Atlas gebergte. Steeds reden we hoger en hoger en meer achteraf. Berbers voorzien de mensen van de Medina en soeks van spullen. Tapijten,kruiden, houtwerk en noem maar op. Vanuit de Atlas gebergte stroomt water en langs de riviertjes en beekje is het groen. Schitterende plekken werden aan ons getoond en kregen we in gebrekkig Frans uitleg. Nadien werden we naar een Berber restaurant gebracht met een mooi uitzicht over een rivier. We waren zo moe dat we het huis bezoekje hebben overgeslagen, want hiervoor moesten we nog eens 1,5 uur voor uittrekken. We waren moe maar zeer voldaan. We hebben ( soms onder het genot van heerlijke muntthee) genoten van de bescheiden gastvrije Marokkanen en Berbers.
Laat in de middag reden we naar huis en om 9 uur zaten we lekker op onze boot. We waren doodop van het rijden, de hitte en de indrukken.

De volgende dag hebben we Vrijheid klaargemaakt voor haar vakantie, 3 weken rust in een bewaakte haven. Donderdag werden we door elke bewaker begroet en wensten ons een fijne vakantie. De papieren werden door de Douane in orde gemaakt en vertrokken we naar Casablanca. Een enorm grote stad met westerse uitstraling. Te groot om even in een uurtje te bekijken. Daarom zijn we naar de op 1 na grootste moskee ( Hassan II moskee) van de hele wereld. Deze moskee is groot, prachtig en heeft een indrukwekkende uitstraling. Voor ons staat het vast dat Casablanca nog eens een bezoekje krijgt van ons! Nu zijn we bij onze kids en nemen ook de tijd wat vrienden en kennissen te plagen. Geen vrees..... 23 september zijn jullie weer van ons verlost;-).

Voor andere vertrekkers: We horen verschillende verhalen over de jachthaven van Casablanca. De een zegt dat hij open is, de ander gesloten. We zijn er te voet naar toegelopen en hebben gezien dat de haven in aanbouw is, maar nog lang niet klaar is. De maquette ziet er mooi uit, maar de haven in aanleg is bagger. En nog zeggen bewakers en politie dat de haven gewoon open is. Als vluchthaven zal er heus wel een plaatsje te vinden zijn, maar zeker tot 2011 kan je deze haven beter overslaan.

De foto’s van deze bezoeken zijn te vinden onder fotomap: Marrakech, Atlas gebergte en Casablanca te vinden.