zondag 6 mei 2012

Sint maarten.

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Gisteren hebben we afscheid genomen van Volkert, Steffie, Jonne en Liene. Jonne heeft eerst zijn acrobatiek getoond door 5 meter in een verstaging te klimmen!! Liene deed het iets rustiger aan en maakte koprollen tussen 2 verstagingen. Ongelofelijk om te zien dat kinderen zo behendig zijn door in gladde en dunne verstagingen te klimmen. Als aapjes houden ze de verstagingen vast met hun tenen.
Na warme knuffels was het zover en zijn we vroeg in de middag vertrokken, dit met getoeter en geschreeuw vanaf de Hitch-hike.
De tocht zorgde voor vele afwisselingen. Eerst weinig wind, daarna harde wind met erg veel regen, draaiende winden, flink onweer in de verte en een totale windstilte met een spiegelgladde zee. We hebben ons zeker niet verveeld.

Ongeveer 10 Nm voor de ZO-kust van Sint Maarten, rond 4 uur in de ochtend, hoorden we via de marifoon een bericht dat een vliegtuig met 5 a 6 bemanningsleden in zee was neergestort. Het verzoek was goed uit te kijken en bijzondereheden door te geven. Het gebied lag in onze aanloop richting de brug van de Simpson Bay Lagoon waar we gaan ankeren. Door het weer en dit verschrikkelijk bericht hebben we deze nacht eigenlijk geen oog dicht gedaan.
We liggen in Simpson Bay aan de Franse zijde (zie positie). Waarom? De Nederlandse zijde is belachelijk duur en heeft een meer ingewikkelde inklaringsprocedure. Aan de Franse zijde is het zeer eenvoudig in te klaren en kost alles totaal maar €5. Daarbij lig je daar veel mooier en is Marigot een erg leuk plaatsje. Je mag weer wel met je dinghy de grens oversteken naar de Nederlandse zijde. Begrijp jij het nog?
Morgen wordt Ella alweer een jaartje ouder;-) en dat gaan we vieren. Het stikt hier van gezellige restaurantjes. De komende tijd zullen we niet veel aan boord koken;-).