We zijn terug op onze Vrijheid en hebben een heerlijke tijd doorgebracht in Nederland. 7 maanden hebben we bij onze kids ingewoond en we zijn ze zeer dankbaar daarvoor. Het was een fantastische tijd. We hebben enorm genoten van ons kleinzoontje Milan. We zijn een echte oma boot en een opa boot voor hem. Het afscheid nemen deed voor iedereen weer pijn.
Werk vinden was wel een groot probleem. Ella heeft met veel plezier 5 maanden kunnen werken tussen leuke collega's en Erik kon zo nu en dan werken voor een uitzendbureau.
Inmiddels zijn we een week in Trinidad. Het was een hele omschakeling. Na een totale tocht van 24 uur kwamen we aan in 30 graden. Daarbij mistten we nog Ella's koffer dus het feest was compleet. Over feest gesproken. Toen we aankwamen op onze boot, barstte hier vlakbij een SOCA-feest los. We hebben heel wat schuddende billen voorbij zien lopen;-).
Het feest duurde tot 9 uur s' morgens en zondag om 3 uur in de middag ging het feest verder tot 12 uur 's nachts. Met daarbij de jetlag hebben we 3 dagen nagenoeg niet kunnen slapen. Welkom in Trinidad.
Voor het verder verhaal klik hieronder.
De luchtontvochtiger heeft zijn werk goed gedaan. Geen schimmel aan boord, gelukkig! Ook waren we bang dat onze boot vol beestjes zat maar noppes nada.
Beestjes hebben we deze week wel op bezoek gehad. Het stikt hier van de muggen die ons misbruikten als een speldenkussen. Ach, als dat alles is?
Het inklaren verliep vlotjes en we hebben de tijd genomen om te acclimatiseren.
Woensdag kregen we het verlossend telefoontje dat onze koffer gevonden is. Een local hier moest een oven na zijn zus brengen en bood ons voor donderdag een lift aan. Zo zijn we 4 uren onderweg geweest maar hebben al een leuk gedeelte van Trinidad gezien.We moesten ook weer even wennen aan de enorme vriendelijkheid van de mensen hier, dat is echt fantastisch.
Zo heeft onze acculader het begeven. Een nieuwe kopen willen ze hier nog niet. Eerst probeert iemand hem hier te repareren. Onderdelen zoeken kost hier al uren en we hoeven nog maar 1 onderdeeltje te vinden. Duimen draaien dus. Ook onze Windex ( windstandgever) was voer voor de gieren en moet ook vervangen worden.
Zoals jullie op de foto zien hebben we wel wat plekjes en roest aan de boot. Vrijdag werd de slijptol en ander gereedschap tevoorschijn gehaald. Werk aan de winkel en dat met 32 graden in een bakkende zon, heel wat anders dan sneeuw en flinke vorst in Nederland. Vrijheid zit nu onder de grijze plekken van de 2 componenten grondverf en er is nog werk genoeg te doen. Je kan hier gelukkig alles kopen dus we zorgen er eerst voor dat Vrijheid in goede staat het water in gaat. Wanneer? We zien wel.
Maar nu gaat het goed met ons. We werken nog wel in een lage versnelling en nemen echt de tijd.
De vetgemeste kilo's vliegen er ook weer af. We missen Nanda's kookkunsten;-).
