Woensdag hebben we weer onze wandelschoenen aangetrokken om La Gomera te verkennen. Met de bus zijn we ’s morgens om half 11 de heuvel opgereden en vanuit daar konden we een wandelroute lopen van ruim 14 kilometer met een afdaling van 1400 meter naar 0 meter richting Playa de Santiago. De busrit was al erg mooi en waar we afgezet werden was het heel erg groen. In het begin was het pad goed te bewandelen, maar hoe verder we kwamen hoe ruwer het pad werd. We liepen langs mooie ravijnen en de afdalingen waren soms pittig. Op sommige stukken was het pad 2 meter breed met aan de ene kant een rotswand en aan de andere kant een diep ravijn. Maar het was verschrikkelijk mooi! Regelmatig hebben stil gestaan om te genieten van het mooie uitzicht en van de stilte. Het enige wat je dan kan horen zijn bellen van berggeiten, het geroep van buizerds of de wind die langs de bomen waait. Je ruikt de amandelbloesem die overal in volle bloei staat. De diversiteit van de flora en fauna heeft veel indruk op ons gemaakt. Bijna op het einde van onze wandeltocht waar we op een weg liepen reed een auto voorbij. Rene stak zijn duim omhoog en de Spanjaard stopte meteen en bracht ons enkele kilometer verder naar Playa de Santiago. Maar goed ook want zo konden we op tijd een bus nemen naar San Sebastian. Het was een hele mooie pittige, maar zonnige wandeling.
