We kunnen geen genoeg krijgen van de mooie natuur van La Gomera. Dus vrijdag hebben we weer de bus genomen richting het Parque Nacional de Garajonay, het enige nationale park van Spanje dat voorkomt op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. In tegenstelling tot afgelopen woensdag regende het en niet zo’n klein beetje ook. Gelukkig hadden we onze regenponcho’s bij en zijn we alsnog het bos ingedoken. Man wat was het weer prachtig. Echt een ongerept bos met goede aangelegde wandel(klim)paden. Dit park staat erom bekend dat het laat zien hoe het er voor de ijstijd er uitgezien moet hebben. Bij ons kwam het bos over als een sprookjesbos. Een beetje onwerkelijk allemaal en we door de vegetatie hadden we niet het gevoel op de Canarische Eilanden te zijn. Of zou het komen omdat het zo regende? Voor het eindpunt Hermigua komt nagenoeg al het water van de bergen bijeen. Je ziet dan ook dat het ontzettend groen is en er van alles groeit en verbouwd wordt door boeren op plateaus. Langs huisjes zie je trossen bananen die afgeschermd worden door bladeren tegen de zon. Deze tocht duurde weer 5 uur, maar het was weer echt de moeite waard.
