3e toerdag Gran Canaria

De 3e dag (woensdag) kwamen we uit in Guayadeque. We schrijven dat bewust zo omdat Ella vandaag een toer heeft uitgestippeld en tijdens de rit de weg zou wijzen. We kwamen ergens anders uit;-).
We zijn eerder in Guayadeque geweest voor een flinke bergwandeling. Door de vermoeidheid toen, hebben we de grotwoningen overgeslagen. Deze grotten worden nog steeds bewoond. De bewoners leven van het maken van honing en als je zo rond kijkt zie je ook verschillende beesten voor levensonderhoud. Het is een compleet dorpje met zelf een kerk in een grot. 's middags zijn we even naar Playa de Arinaga geweest om even uit te waaien. We merken dat de zon hier behoorlijk op onze hoofdjes pikt en het aanzienlijk warmer wordt.
Op de 2e pagina ( klik onderaan naar het volgend verhaal) lees je waar we 's avonds geweest zijn.

Tja de avond! We zijn nu uitgenodigd door een vriendin (Ambrosina) van de Spaanse mensen waar we de vorige keer voor een bbq zijn uitgenodigd. Zij kwamen ons met hun zoon ophalen om met hun auto voor te rijden. Toen we aankwamen waren de moeder en oma van 94 jaar al aanwezig. We kregen een rondleiding in haar huis en kregen natuurlijk alle foto's te zien van 5 generaties. Op het dakterras stond alles klaar en het viel ons op dat Spanjaarden toch op een andere manier BBQ-en als wij het doen. Ambrosina heeft de hele dag in de keuken gestaan voor de voorbereidingen. Het eten begon met verschillende Canaries tapas en salades op Canarische wijze gemaakt. Hierna werden verschillende vleessoorten op de BBQ gelegd waaronder bloedworst met amandelen ( erg lekker!). De borden werden gevuld met Canarische papas ( kleine aardappelen in schil gekookt) en diverse salades. Als nagerecht kregen we nog een stuk cocos-taart en chocoladetaart met likeur. Als afsluiter een kopje koffie met nog een likeurtje.

Het was HEEEEEL gezellig met  HEEEEEEL erg veel eten en HEEEEEEEL vermoeiend. Er werd Spaans, Frans en Engels gesproken dus het was constant schakelen. Het woordje cono en betetas kregen we geregeld te horen tijdens heftige discussies;-). Na afloop mocht er niets opgeruims worden, want dat was voor manana.
Hoe vermoeiend het ook is dat er steeds afspraken gemaakt worden die om de minuut wijzigen. Soms was het allemaal niet meer te volgen. Zo werd afgesproken dat de mensen die ons op kwamen halen weer voor zouden rijden naar de haven. Dan zou er iemand bij ons instappen en dat weer overstappen. 1 minuut later zou weer een ander met ons meerijden. Hierna waren ze alweer vergeten dat we een eigen auto bij hadden en wilden ze ons wegbrengen en ga zo nog maar door. Eind van het liedje was dat zij voorreden, de weg kwijt raakten en wij voor moesten rijden;-))).