Gisteren hebben we afscheid genomen van de ruwe bolsters met blanke pitten. Niet alleen Ella had hierbij tranen in haar ogen. Met enkel een genua ( voorzeil) voeren we door de acceleratiezone. Met eerst ruim 4 knopen, al vrij vlug 5, daarna zes en soms 7 knopen hadden we toch een prachtige zeiltocht en liggen we nu op anker in kristalhelder water bij Pasito Blanco. Onderweg hebben we verschillende vliegende vissen gezien en blijft het een prachtig aanblik hoe ver deze vissen kunnen vliegen.
Vele klusjes zijn gedaan en klusjes komen weer opdagen. Van de zonnepanelen hebben we al geschreven, maar nu geeft de windgenerator een vreemd tik geluid. Zo is het altijd iets en staat er een onhandig klusje op de lijst. We kunnen er niet makkelijk bij en wachten op een gelegenheid dat het water rustig is. In ieder geval liggen we heerlijk en blijven enkele dagen liggen voordat we verder gaan.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
