Voor het vertrek waren er flink wat zenuwen bij Ella, maar dat is ook wel te begrijpen. Enkele weken op de oceaan is niet niks en zeker niet met een zeezot aan boord.
Zoals verwacht zaten we tussen de eilanden in de acceleratiezone en liepen we als een sneltrein. Voorbij eiland Sao Antao kakte de wind in en moesten we verder op de motor. Nog geen uur daarna trok de wind weer aan en zagen we golven die niet wisten welke kant ze op wilden. Ook dit hadden we verwacht. Het schommelde goed en we hebben enkele dagen nodig om hier aan te wennen. Dit was overdag.....
's Nachts rolden we al een ton. Zo erg dat slapen bijna niet mogelijk was. Soms viel de wind weg en lieten we Soleeke het werk doen. Zo konden we, met een beetje vaart, voor een klein beetje comfort zorgen in de boot. De uitgeboomde genua hadden we voor het donker worden al gereefd. Op deze manier voorkomen we dat we dit in het donker moeten doen als we overvallen worden door harde wind. Soms kregen we een stevige wind, soms viel die weg of draaide van richting. Een rommelig nachtje, waar is de passaatwind?
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
