Als deze toeristen op het eiland gedropt worden kan je er zeker van zijn dat je polonaise gaat lopen. Tijd om te vertrekken naar Guadeloupe.
Elke keer als we verder gaan maken we gebruik van cruising guides, kapitoolboeken en reisverhalen van anderen. Dat alles maakt het voor ons een stuk makkelijker om leuke ankerbaaien te vinden en wat er aan wal te bezichtigen is. Zie het maar als een praktisch hulpmiddel, want niet altijd is deze informatie juist. Daar komt bij dat wat de een mooi vindt, de ander juist als iets afgrijselijks ervaart.
Zo zijn we naar Basse Terre, de hoofdstad van Guadeloupe, gezeild. Weer een voorbeeld zeiltochtje met een gemiddelde snelheid van 7 knopen. Bij een haven, 1 Nm lager dan Basse terre, zou je goed voor de ingang van een jachthaven kunnen ankeren. Gisteren dus niet, want er stond een flinke swell. Geen optie dus. Het uitzicht had trouwens iets lugubers. Op de breker lagen 2 vernielde jachten die door een orkaan erop gesmeten zijn. De zeearm zelf was ook flink beschadigd.
Verderop heb je een ankerbaai Anse la Barque waar je rustig kan liggen. Toen we dit baaitje binnenvoeren hadden we onze bedenking wat betreft het ankeren. Alles om ons heen was rotsen en geen zandstrandje. Over het algemeen heb je dan geen zandgrond en wil het ankeren niet altijd lukken. Vandaag dus ook niet. Hup, anker eruit en 40 meter ketting gegeven. Elke keer na het anker gaat Erik snorkelen om te kijken of het anker goed ligt. Nu lag het anker gewoon op de bodem. Nadat Ella de boot achteruit liet gaan, krabde het anker over de bodem en greep niet. Erik weer op de boot en de 40 meter ketting werd binnengehaald om opnieuw te ankeren. Hup, weer het anker eruit met 40 meter ketting. Erik het water in en zag dezelfde situatie. Het anker wilde op deze harde bodem niet grijpen en dus moest het anker weer omhoog. Bij 2 van zulke pogingen ben je serieus spierballen aan het kweken met een handankerlier. Al vergt het wat werk, onze handankerlier heeft ons nooit in de steek gelaten.
Het ankerbaaitje lieten we maar voor wat het was en zijn we verder gegaan naar Pigeon Island Anchorage. Hier hapte het anker meteen in het zand en als snel zagen we schildpadden boven komen om lucht te happen. Tijd om weer te snorkelen en Erik zag meerdere zeeschildpadden. 1 was zelfs zo rustig en kwam zelfs even kijken. Hij/Zij kwam niet alleen kijken, maar liet zich zelfs vasthouden. Het beestje bleef rustig en maakte rustige zwembewegingen en werd weer losgelaten. Dit was toch wel heel bijzonder! We liggen hier weer erg mooi. Hier heb je het Coustaeau Underwater Park wat heel bijzonder moet zijn. Vandaag gaan we daar snorkelen.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
