Raceweekend Grenada.

Rechts de CMOS.

Vrijdagochtend om 2:00 uur stond de hele crew van de CMOS klaar voor deelname aan een regatta naar Grenada. Nadat om 5:00 uur buiten de Boca’s het startsein werd gegeven, vertrokken in totaal 10 zeilboten richting Grenada. Het was een regatta met een lekkere wind en een vrij rustige zee, waardoor wij om 15:00 uur als 3e de finishlijn passeerden in Grenada. Wel had een overslaande golf ervoor gezorgd dat een niet afgesloten luik opende en er nogal wat water in de boot liep. Precies boven onze weekendtas waardoor alles zeiknat was en we na aankomst eerst alle kleren hebben uitgewassen en gedroogd;-) Ook was Erik op een scepter gevallen waardoor hij een rib had gekneusd. We zijn allemaal voorzien van blauwe plekken. (Even een tip voor cruisers die Trinidad gaan verlaten en richting Grenada willen. Neem de koers op 10 tot 15 graden, want anders zet de stroom je zodanig weg dat Grenada niet haalbaar is).

Voor het verder verhaal klik hier onder.

’s Avonds was er een meeting in de Yachtclub van Grenada waar onze inwendige mens goed verzorgd werd. Moe en voldaan zijn we met een gehuurde auto naar onze appartement gereden. Een appartement met een mooie zeezicht en airco op de slaapkamer. Wat een genot! De volgende ochtend inklaren bij de Customs en Immigration van Grenada. En ons ontbijt? Een lekker Cariebje;-).

Gezamenlijke ontbijt;-). Van recht naar links. Chris, Norman, Elsbeth, Brian, Ella, Adrien en Erik

Nadat we CMOS weer hadden opgetuigd voor 2 races die dag, verplaatsten we ons naar de startlijn. Het startsein werd gegeven en als een speer stoven we over het water. Veel wind zorgde voor hoge snelheden en de hele crew moest flink werken. Ook Erik die vol met pijnstillers zat. Maar het resultaat van de eerste race mocht er zijn. De 1e plaats! Later maakte iedereen zich klaar voor een 2e race en ook hier stoven we over het water. Windstoten zorgen ervoor dat CMOS flink helde en wij wisten haar door contragewicht in balans te houden. Norman ( de kapitein) stuurde haar nauwkeurig naar de punten waar hij CMOS weer van richting wilde laten veranderen. Momenten van snel en hard werken. Zelfs petje af voor Ella die precies wist wat ze deed. En ook hier wisten we de 1e plaats te behalen! Fantastische resultaten..

Als blijk van waardering en aandenken kreeg Ella een crew-poloshirt en de rest van de bemanning een warme hand;-). ’s Avond was de prijsuitreiking en wisten we verschillende prijzen in de wacht te slepen. Waaronder ook 2 flessen Johnny Walker Golden Label flessen. Na de prijsuitreiking en speeches kon het feest beginnen met zeilers van Grenada en Trindad. We voelden ons echte Trini’s;-). De rum en whisky vloeiden rijkelijk. Wat een nacht……….. Een voordeel: geen pijn aan de rib;-).

Zondag was ‘Lime-Day’. Norman en Elsbeth maakten een heerlijk diner en we hebben heel wat afgelachen op het appartement. Later in de middag zijn we met een deel van de crwe naar de Grand Anse Beach gegaan. Lekker zwemmen in helderblauw water en overal een beetje kletsen met crew van andere Trini-boten. Norman en Elsbeth waren druk bezig met het uitklaren bij de autoriteiten. ’s Avonds werden we weer opgepikt en hebben we enkele uurtjes kunnen slapen voordat we maandagochtend om 3 uur Grenada hebben verlaten. Deze tocht hadden we ons anders voorgesteld. In plaats van een NO-wind hadden we een een ZO-wind, waardoor we aan de wind moesten zeilen en de zee was ‘confused’. Bakken water vlogen over de boot en 4 bemanningsleden waren ziek. 3 hadden last van de zee en 1 van de rum. Enkel Adrien en Erik voelden zich goed. Na 7 uren kwam Norman naar boven en met drieën hebben ze CMOS richting Trinidad gestuurd. Niks geen stuurautomaat, gewoon met het handje. Ook geen plotter, maar enkel op  kompas (170 graden). Onderweg, zowel op de heen- als terugweg, hebben we enorm veel dolfijnen gezien en zelfs 3 Portugese oorlogsschepen ( zeer giftige kwallen).

Tegen de avond om 17:00 uur wilden we de Boca ( Boca’s zijn de waterwegen hier die toegang geven van de Oceaan naar de Golf de Paria. Doordat stromingen van de Oceaan en de Boca’s botsen kan het hier nogal rommelig zijn. Op zich viel het nu wel mee, maar door de stroming moest de motor bijgezet worden. Maar de CMOS had net op dat moment geen stuwing. De rubbers van de koppeling ( een soort Bull-flex) waren alle 6 afgebroken waardoor de schroefas naar achteren geschoven was. Erik kon zijn knowhow nu goed toepassen en met slechts 1 bout en moer ( meer was er niet aan boord) wist hij het geheel te bevestigen waardoor de schroef zachtjes kon draaien en we veilig CMOS aan wal bij TTSA wisten te brengen. Na het weer inklaren in Trinidad ( waar we overigens een verlenging van 3 maanden kregen;-) konden we een pintje pakken en douchen. Nadat iedereen elkaar bedankte zijn we naar onze Vrijheid gegaan waar we als een blok in slaap vielen.

Wat een fantastisch weekend en wat een ervaring. Als een Nederlands koppel uitgenodigd worden op een racezeilboot van Trinidad en dan nog de races in Grenada winnen ;-).