’s Morgens om 6 uur zijn we opgestaan en heeft Erik zich bezig gehouden met het inklaren. Melden bij de Port Authority, dan naar de Customs, weer terug naar de Port Authority, vervolgens naar Immigration, weer tyerug naar de Customs en als laatste weer de Port Authority om af te rekenen. Het leek Gambia wel. Gelukkig zaten alle autoriteiten nu in 1 gebouw.
Hup, weer terug naar Vrijheid om Ella op te pikken. Eerst een bank zoeken om te pinnen. Daar bleek het niet mogelijk te zijn met een Mastercard of Eurocard te pinnen. We verwachtten wel een bank te vinden in Falmouth. Mooi niet dus! Weer terug naar de bank, waar ons de stomste vragen gesteld werden Uiteindelijk lukte het wel om geld op te nemen. Blijkbaar hebben alle ‘yachties’ hier veel cash bij;-) of een visa-card.
Je zou haast denken dat hier supermarkten zijn. Fout! De restaurantjes hier doen zulke goede zaken dat supermarkten overbodig zijn. We konden wel een klein winkeltje vinden in de buurt van Plymouth waar we ’s morgens al geweest waren. Met een volle en zware boodschappentas liepen we weer terug naar onze dinghy. We hadden onze waterkannen maar meegenomen. Waar is het nou gemakkelijker om water te krijgen dan in de haven hier? Na eerst een half uur rondgelopen te hebben met de kannen en niemand ons aan water wilde helpen, waren we maar zo brutaal water te tappen van een aansluitpunt van 1 van de superjachten hier. Wij weer terug naar Vrijheid, boodschappen uitgeladen en de watertanks gevuld.
Tussendoor hebben we maar even grote jachten bekeken, een glas cola gedronken en de was weggebracht. Teruggekomen op ons bootje was het alweer 5 uur……..Toch wel handig, een auto met een supermarkt en pinautomaat in de buurt. Nog een gsm-abonnement en alle handelingen schelen alweer een uurtje of 8;-).
Maar we liggen ( 1e rang) wel in een mooie baai op anker en genieten van de superjachten die steeds voorbij komen. Zoiets zie je nou weer thuis niet;-).
