Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. We hebben afscheid genomen van Poole en zijn vrijdag in de vroege ochtend vertrokken richting Portland. Er stond een stevig windje en jawel....... op de kop. Omdat de afstand ongeveer 26 NM ( werd uiteindelijk 35 NM) zou zijn hebben we er voor gekozen om op te kruisen. De Old Harry Rocks ( waarschijnlijk genaamd naar de vlam van Nonja?) hebben we daardoor lang mogen aanschouwen. De wind begon te ruimen en daardoor werd de afstand van het opkruisen steeds groter. Maar dat werd later weer beloond toen we langs de rotskust van Anvil Point richting Saint Alban's Head konden zeilen.
Wat een prachtig uitzicht over de lang uitgestrekte rotswanden. Toen we Saint Alban's Head naderden zagen we over een grote vlakte brekende golven! We hadden op de kaarten wel gezien dat er daar golven ingetekend stonden, maar het leek net of we op een grote zandbank terecht zouden komen. Toch nog maar eens de kaarten goed bekeken en we zagen dat er grote diepteverschillen waren, maar geen echte ondieptes. Daar kwam bij dat we een voor ons zeilend schip ook door dit vaarwater ging. Wat hij kan, kunnen wij ook.
Het was voor ons een hele gewaarwording. Eerst breed glooiende golven van 1,5 meter die veranderden in brekende golven van 3 meter! Bij dit aanzicht wilde Ella liever de kajuit in omdat ze zich daar veilig voelde. Door wind en stroming werden we met snelheden van soms 9 knopen door dit mijnenveld gesleurd. De dieptemeter gaf van het ene moment een diepte aan van 10 meter en dan weer 55 meter. Vrijheid dook helemaal in golven die over de boot sloegen. Soms kwam Vrijheid met de boeg omhoog en sloeg dan weer op de golven. Dat zeilboten kunnen planeren weten we nu ook.
Tijd om met 1 hand te sturen en met de andere hand actiefoto's te nemen. De foto's volgen nog omdat we geen snel internet verbinding kunnen vinden en de koekwousen hier maken gebruik van onkraakbare WPA beveiliging.
Het was in ieder geval een hele belevenis met daarbij weer een leermoment. Een van de luchthappers, waar netjes een waterkering in verwerkt is, lekte. Blijkbaar werken die dingen niet afdoende. Er kwam niet veel water binnen, maar we gaan die nog vervangen voor afsluitbare luchthappers.
Nu liggen we in de nieuwe haven Portland Marina ( 2009) waar in 2012 Olympische zeilwedstrijden gehouden worden. Nog nooit hebben we in zo'n chique haven mogen vertoeven en we nemen ook even de tijd om Isle of Portland te bezichtigen.
