donderdag 8 september 2011

Vrijheid ligt weer in het water.


11 dagen heeft Vrijheid op de kant gestaan. 11 nachten hebben we op een emmer moeten pissen;-). Gisteren was het zover. Eerst moest de as nog geplaats worden en daarvoor moest Vrijheid nog in de lift omdat het roer eerst verwijderd moest worden. Rond 4 uur in de middag was het zover en met veel bekijks en hulp zijn we te water gelaten. Nu liggen we aan een steiger en morgen verhuizen we aan een vissersboot. Het feest in Terror zit er vandaag niet in omdat Ella met koorts in bed ligt. Ach, de boot was aan een flinke poetsbeurt toe, dus vervelen ??? Nope.
Lees maar eens verder over onze ervaringen in Taliarte.

De eerst (vrij)dag dat we aankwamen was spannend voor ons. We hadden al gehoord dat bij de lift het flink tekeer kan gaan en we waren eigenlijk ook wel benieuwd hoe onze onderwaterschip eruit zou zien. Nadat Vrijheid een plaatsje op het droge had gekregen bleek dat de dikke antifoulinglaag eerst verwijderd moest worden. Echt een helse en giftige karwij die met hulp geklaard werd. 2 schuurmachines van Makita gingen kapot en de geschatte dag werden er 2. Gelukkig hadden we zelf een schuurmachine aan boord van AEG die goed zijn best deed. Op enkele slechte plekken na zag alles er prima uit. Sommigen konden niet geloven dat ons schip van staal is en zeker dat Vrijheid alweer 25 jaar is. We zijn zuinig en trots op ons huisje;-).

We hadden heel vlug contact met personeel en vissers in het haventje. Het klikte gewoon ontzettend goed. Iedereen gaf advies of hielp wel een handje mee. Het begon al dat een barracuda in de kuip werd gegooid en we later nog een vis kregen. Zaterdagavond was er groot feest in Taliarte en we moesten ook gaan kijken. Een vuurwerkspektakel van 25 minuten met oorverdovende knallen zorgden voor suizende oren. Nog nooit hebben we gezien dat vuurwerk vanuit de zee ontstoken werd. Het was het mooiste vuurwerk wat we tot nu toe gezien hebben.

Zondag kwam een visser vragen of we mee wilden eten met zijn gezin en vrienden. Ach, waarom ook niet. We hebben al meer geproefd van de Canarische pot en dat is toch echt wel ons ding. De meeste vissers hebben een klein hutje waarin ze hun potje kunnen koken of daar kunnen slapen. Natuurlijk wel na de nodige cervesas. Er werd een grote pan op tafel gezet, wat een soort vissoep bleek te zijn. Het smaakte in ieder geval heerlijk. Na het eten moesten we naar het strand omdat de vissers daar hun jaarlijkse processie hielden. Het was een groot familiefeest en beregezellig.

Maandag plamuurdag. Elke oneffenheid werd weggewerkt met 2 componenten plamuur en hierna geschuurd. Beetje bij beetje begon Vrijheid op te knappen. Waarschijnlijk zien wij er hongerig uit, want we kregen een flinke doos met fruit en elke dag zeker een kilo sardientjes. Ook moesten we een bepaalde soort garnalen proeven die je rauw moet eten. Ook deze beestjes smaakten heerlijk.

Dinsdag het hele onderwaterschip in de grondverf gezet en een eerste laag antifouling aangebracht. Man, wat een stinkspul! Als het gif net zo werkt als het ruikt, dan hebben we er volle vertrouwen in.
Het Spaans praten en verstaan gaat steeds beter en beter. Er spreekt nagenoeg niemand Engels dus je moet wel. Omdat we redelijk Spaans praten wordt dat hier erg gewaardeerd en komt er geregeld iemand een praatje maken. Na wat gebabbeld te hebben wordt je ook meteen uitgenodigd iets te komen drinken. Na het werk dan;-).

Woensdag een 2 en 3e laag antifouling aangebracht en de planning was dat donderdag Vrijheid weer in het water zou gaan. Van een bedrijfje hier mochten we een polish-machine lenen en hebben Vrijheid een heerlijke poetsbeurt kunnen geven. Ze blinkt weer als een zonnetje!

Omdat Erik tijdens een checkronde voelde dat er wat speling op de schroef zat wilde hij donderdag ochtend de schroef demonteren van de as. Na 3 tikken viel de schroef er af en bleek de as gebroken te zijn. De as zat nog maar 1/3 aan elkaar en 2/3 deel was een oude breuk. Kut kut kut! Maar……. Gelukkig kan je dit beter hier ontdekken dan In Gambia. 2 bedrijven hebben naar de as gekeken en kwamen beide tot de conclusie dat de schroef niet correct op de as bevestigd was, waardoor deze los zat en speling vertoonde. 2 jaar geleden hebben we bij Stevens Nautical een nieuw as laten monteren en daar is de fout gemaakt. Nu moest eerst het probleem opgelost worden. Er werd over en weer gebeld en uiteindelijk werd een as gevonden. Deze moest nog conisch gedraaid worden en dan kon Vrijheid eindelijk in het water. Al om al heeft het een klein weekje geduurd voordat Vrijheid weer in het water kon. Werk zat tegen, vermoeidheid, hitte en soms stond het water zo hoog dat we niet konden werken.
De afgelopen dagen hebben lange dagen gemaakt en heel hard moeten werken. Desondanks hebben we erg veel gelachen, enorm veel plezier gemaakt en hebben vrienden gemaakt. Vrienden waarvan je weet dat je weer afscheid van elkaar moet nemen. Taliarte hebben we ervaren als de tot nu toe leukste omgeving en aardigste mensen.
We hebben een fotoreportage gemaakt, dus heb je tijd en zin? Klik hier.