Elke avond zetten we op tijd onze klamboe op in de kuip, meestal rond 18:00 uur UTC. Na het opzetten van de klamboe lagen we heerlijk te genieten van alle (harde) vogelgeluiden. De een zong nog mooier dan de ander. Tegen schemer zagen we een tiental roofvogels richting onze boot komen en bleven even om de boot cirkelen voordat ze weer verder gingen. Om wat voor een soort vogel het ging? We weten het niet, maar het waren fantastische beesten. This is Gambia;-). Wat ook Gambia is, zijn de insecten en voornamelijk torren. We hebben wel een klamboe, maar 's avonds hoor je ze op de bimini en buiskap vallen en weten zich zo ergens onder de klamboe door te wrikken. Soms wordt je echt wel wakker door een tor die over je lijf kruipt;-) Ook dat went en gelukkig steken ze niet.
Vanmorgen werden we eindelijk eens gewekt door de vogels en we hoorden zelfs op een afstand trommelgeluiden. Vandaag gaan we naar Kudang Tenga ( bekend als dorp met een miljoen kinderen).
Vanmiddag zijn we daar aangekomen en kwam de zoon van de dorpshoofd (Ibrahim) ons al tegemoet met een houten kano, gevolgd door een horde met kinderen in kano's. We werden uitgenodigd hun dorp te komen bezoeken. Als eerste hebben we wat voetballen uitgedeeld en nog geen minuut later zagen we ze al aan de kant voetballen.
Aan wal hebben we Ibrahim blij gemaakt met balpennen, voetballen en kleurpotloden voor de kinderen. Ook hadden we snoep afgegeven omdat hij die beter kon verdelen onder de kinderen. Bij het uitdelen werd er echt om gevochten! We zijn van een dorp van huisjes in een dorp van hutten aangekomen. Nog veel meer armoede en dat in deze tijd. Het maakt enorm veel indruk op ons als je ziet hoe arm deze mensen zijn.
Door Ibrahim zijn we uitgenodigd om morgen op zijn verjaardag te komen en we mochten niet weigeren. Morgen gaan we dus een heus dorpsfeest mee maken. Er worden geiten geslacht en we mogen zoveel foto's maken als we willen;-). Vandaag hebben we ook een rondleiding gehad in zijn dorp. Er staan 42 hutten en volgens Ibrahim lopen er 3000 kinderen rond. Even een klein rekensommetje... onmogelijk;-).
Toch lopen er veel kinderen rond en aan elke hand heb je er wel een paar hangen. Ze voelen allemaal aan je huid en huidharen. Een hele aparte ervaring. Je zou ze zo mee willen nemen naar Nederland;-) Sommige kleine kindjes zijn gewoon bang van een toebab, een blanke. We hebben ook in het dorpswinkeltje een foto mogen maken..... Man, wat een armoede.
Morgenvroeg gaan we eerst aan wal en krijgen we water. Rond 10 uur UTC begint het feest en duurt tot 's avonds 7 uur. Wordt vervolgd.
Water:
Water is een groot probleem in Gambia. Er staan wel tappunten in dorpen en je ziet daar vrouwen de waterkannen naar hun huisje dragen. Geen stromend water zoals wij in het Westerse gewend zijn. Ook wij moeten ons daar in aanpassen en gebruiken weinig water. Afwas wordt gedaan met (zout) rivier water en gespoeld met een klein beetje zoet water. Nu we in zoet water zijn doen we de afwas met een heel klein beetje heet water.
De was hebben we nog niet gedaan. Er is ons wel aangeboden de was te doen en daar zullen we nog gebruik van maken. Wassen doen we ons natuurlijk wel elke dag. s' Morgens een kattewasje en tegen de avond een douche met of een plantenspuit en een enkele keer met een douchezak. We halen elke keer als we een dorp bezoeken een jerrycan voor 25 liter water. Onze 5 liter drinkwater kannen vullen we met eigen water, welke eerst gefilterd wordt. In dorpen worden plastic zakjes ( koud) drinkwater aangeboden voor 2 Dalasi ( 5 eurocent). Tja, eigenlijk zijn we maar verwend. Ondanks alle zeer kleine beslommeringen genieten we erg van deze trip.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
