vrijdag 27 januari 2012

Binnenland Suriname en filmpje van de oversteek.

Doordat we van een Nederlandse vrouw namen en telefoonnummers kregen om te overnachten en vervoer te regelen, konden we onze reis zelf organiseren. Dat is heel goed te doen en bespaarde ons erg veel geld wat anders naar touroperators zou gaan.
We hebben een fantastische tijd gehad in het binnenland van Suriname.
Vorige week donderdag heeft Pim ons naar Atjoni gebracht. Een erg mooie rit over de Bauxietweg. Deze weg is nu gelukkig geasfalteerd. Langs de weg zagen we verschillende dorpen van bosnegers en we hebben onze ogen uitgekeken. Pim wist ons erg veel te vertellen over zowel het land als over de mensen die hier wonen. Klik hieronder op lees verder voor het verder verhaal.


In Atjoni moesten we even op Blankie wachten die ons met een korjaal ( boot) via een prachtige rit naar onze eerste overnachtingsplaats in Menimi heeft gebracht.

Hier werden we opgewacht door Mandje. Mandje heeft 23 kinderen bij 8 vrouwen!! De kinderen dragen allemaal een steentje bij om de gasten te verzorgen in hun prachtige ‘resort’. Echt midden in de jungle. We hebben daar genoten van het uitzicht en van alle oerwoud-geluiden.

De volgende dag zijn we met Mandje in zijn korjaal naar New Aurora gegaan. Net toen we het dorp in wilden lopen vertelde Mandje dat die dag ervoor 3 personen zijn overleden en deze dag een rouwdienst werd gehouden. Mandje vertelde dat het gebruikelijk was een bijdrage aan de familie te geven. Voordat we het in de gaten hadden zaten we tussen familieleden van een overledene. De bijdrage, die we inmiddels aan Mandje hadden gegeven, werd overgedragen en wij werden hartelijk bedankt hiervoor. Wij kregen een ‘magazijn’ te zien waar vrienden en familieleden geschenken afleverden en alles werd keurig in een schrift bijgehouden. Ook onze bijdrage;-).
Op naar ‘ de volgende’. Ook hier werden we hartelijk bedankt voor onze bijdrage. Overledenen in een dorp worden 1 dag opgebaard in een hut en worden 3 keer per dag naar buiten gedragen met een complete ceremonie met mensen in dorpsdracht. Van de ene kant voelden we ons heel ongemakkelijk, maar van de andere kant was dit wel een bijzondere ervaring om dit mee te mogen maken. Overledenen worden na 1 dag met een korjaal verder het oerwoud ingebracht en worden daar door familieleden begraven. Deze tocht konden wij vanaf het ‘resort’ zien. Vanaf een boot die voor deze korjaal voer werd geschoten om boze geesten te verjagen.

De rondleiding in New Aurora was erg bijzonder. We hebben veel gezien en informatie gekregen van de plaatselijke Marron indianen. Nadien zijn we nog naar de Tapawatra-watervallen gegaan waar we konden zwemmen en genieten van het uitzicht.

Later in de middag zijn we door Mandje naar Pikin Slee gebracht. Deze overnachtingsplaats lag net buiten een dorp waar we te voet heen konden lopen. Een dorp met 3000 inwoners die in hun specifieke hutten wonen. De Marron’s hebben hun eigen taal ( Saramaccaans) en weinig mensen praten Nederlands. Dus het woordje ‘ week-joe’ (goedemorgen) deed wonderen;-). In dit dorp wonen 7 kapiteins die weer onder een Granman ( hoofd van een dorp) vallen. Zo maakten we kennis met kapitein Edje, Eerst in zijn kapiteinskledij en daarna in vrijetijdskleding. Een echte rastaman die niet vies is van een vette blow;-). We hebben heel wat af gelachen. Ook in deze (lange) dagen hebben we een indruk kunnen krijgen hoe de mensen daar leven en ook hoe schitterend de natuur in Suriname is. Hele hoge bomen, verschillenden vogelsoorten ( ook kolibries), een kaaiman, vogelspinnen en andere vreemde insecten maakten een flinke indruk op ons.

In Pikin Slee zijn we 2 dagen gebleven en werden van daaruit naar Botopasi gebracht. Een erg leuk dorpje met aan de rand een voetbalveld en een grasbaan voor het vliegtuigje wat ons op kwam halen. Van daaruit was het een uurtje vliegen voordat we weer in Paramaribo waren. Gelukkig was het helder weer en konden we het oerwoud goed bekijken. We konden ook de goudmijnen en bauxietafgravingen zien.
Het is een zeer kort verhaaltje van onze zeer indrukwekkende reis. Het binnenland is echt fantastisch, het was dik de moeite waard!

Na deze rit kregen we geen tijd om even te rusten. De paspoorten moesten opgehaald worden, onze accu’s moesten vervangen worden en we zijn woensdag uitgenodigd door Pim en Kea. We zijn daar getrakteerd op een heerlijke Surinaamse maaltijd. Fantastische mensen die ons erg geholpen hebben in Suriname!

Klik op deze link om de foto’s van de trip te kunnen bekijken.
We hebben ook een klein fotoalbum geplaatst van de overtocht. Klik hier. Kijk ook hieronder naar een filmpje van de oversteek, zo heb je een kleine indruk van deze rit.
Mocht je de albums niet vinden kijk dan even onder Fotomap, daar vind je alle fotoalbums. Veel kijkplezier.