donderdag 21 februari 2013

Zeilrace en Vrijheid dobbert weer.

Zondagochtend wordt er op de boot geklopt. Hé Erik, do you want to race with us? Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Nog nooit ervaren, dus pakken die kans!
 Ik (Erik) mocht mee op de CMOS, een race zeiljacht gebouwd in Trinidad zelf met als Kapitein Norman. Om 11 uur vertrokken we naar de start en onderweg hebben we de zeilen ( peperdure kevlarzeilen) aangeslagen. Toen het startsignaal werd gegeven vlogen we over het water. Snelheden van 10 knopen is normaal. Onderweg kreeg iedereen een taak en hebben ze me flink aan het werk gezet. Iedereen moet trouwens hard werken, zeker tijdens zeilwisselingen bij veranderingen van koers. Ik verbaasde me dat het echt nodig is om het gewicht van de bemanning te verdelen over zo'n groot schip.Het was erg gaaf! Rond 3 uur liepen we weer binnen. Jawel. we hadden de race gewonnen.;-)
De volgende dag was het weer vroeg dag. Vrijheid mag het water in en we moesten daarvoor nog wat kleine voorbereidingen regelen. Rond 8 uur kwam Oscar, speciaal op zijn vrije dag, om ons te water te laten met de kraan die verdorie weer niet startte! Onmiddellijk werd de monteur gebeld die binnen 10 minuten aanwezig was. Hij kreeg met wat vreemde handeling de machine aan de praat. De boot in de banden en nog de onderzijde van de kiel in de antifouling en Vrijheid voelde het water weer. Ze dobberde relaxed in het water en je zag en voelde dat ze weer in haar element is. Wij moesten wel even aan het geschommel wennen;-). Vrijheid was enorm smerig op dek en hebben haar met een klein schrobbertje weer weten te blinken. Vanaf Taliarte ( Canarische Eilanden)  heeft ze geen wasbeurt meer gehad waardoor al het werk werd beloond. Ze ziet er weer als bijna nieuwe uit. Ongelofelijk na wat ze heeft moeten doorstaan.
Denk je klaar te zijn blijkt onze elektrische blender ( toilet) niet meer te werken. Waarschijnlijk zit de pomp vast, dus weer werk aan de winkel. Ook deze pomp hebben we als reserve-onderdeel meegenomen;-).