vrijdag 1 maart 2013

Een schitterende wandeling.

Donderdagochtend begon onze wandeltocht om 06:30 uur om richting het Chaguaramas National Park. Gelukkig kregen we onderweg een lift van iemand die naar de golfbaan moest. De plaats waar vele wandelroutes beginnen. Overigens scheelde deze lift een uur lopen;-).
Na enkele minuten lopen zagen we tientallen brulapen in bomen zitten die oranje bloemen aten. Van dit moment hebben we toch zeker een half uur genoten. Ze sprongen van tak naar tak en maakten geluiden waarvan je kon horen dat ze het goed naar hun zin hadden.

Verderop kwamen we uit bij het Bamboo Cathedral. Je loopt door een tunnel van bamboe. Het is er koel en de zonnestralen die er door heen komen zijn prachtig om te zien.

Klik hieronder voor het verder verhaal.


Hier zagen we Crested Oropendola's. Van locals hadden we al gehoord dat deze grote hangnesten maken en prachtig kunnen zingen. En dat klopt ook. Nog nooit hebben we een vogel zo mooi en zo hard horen zingen. Zelfs nesten van hen hebben we gezien met in de buurt vele van deze vogels. Echt fantastisch om te zien en te horen. Luister even naar deze zanggeluiden op het filmpje.

Op een gegeven moment liepen we bergopwaarts op een verharde weg en wilden omdraaien. We kwamen een ouder stel tegen die ons tip gaven toch maar even verder te lopen. Op de rots staat namelijk een Amerikaanse 'tracking station' die in de jaren '50' raketten opspoorden en later gebruikt werd als satellietcommunicatie. Nu staat alles er verlaten bij en is dit een monument. Wij dus omhoog.... het was een hele klim. Maar wel een mooie klim.
Eindelijk kon de afdaling beginnen en liepen we naar de Macqueripe Bay. Een van de mooiste stranden van Trinidad die vroeger gebruikt werd als aanlegplaats voor onderzeeƫrs. Je zult wel denken hoe weten ze dat allemaal? Nou, we worden veel aangesproken door 'Trinidadians' die graag over hun land vertellen.
Macqueripe Bay is erg mooi aangelegd en goed onderhouden. Hier komen de locals even lekker zwemmen en snorkelen. Maar goed dat we onze zwemspullen bij hadden. We kwamen een bekende tegen van wie Erik zijn snorkel mocht lenen en zo zag Erik na een lange tijd weer een waterschildpad.
Hierna vervolgden we onze tocht weer richting de golfbaan. Het was een hele tocht in de hete zon en hebben even gerust in de schaduw van een boom. Later stopte een auto en vroeg een man of we een lift wilden. Die sloegen we niet af en om 3 uur 's middags waren we weer thuis. Moe en voldaan;-). Het was een fantastische dag!